Supreme Court E-Library
Information At Your Fingertips

July 19, 1968

NEW ZEALAND

TRADE

Agreement signed at Manila 19 July 1968; With agreed minutes; Entered into force 19 July

The Government of New Zealand and the Government of the Republic of the Philippines, desiring to increase and facilitate trade between the two countries to their mutual benefit,

Have agreed as follows:

ARTICLE I

1. The Government of each country shall accord to the other country unconditional most-favoured-nation treatment in all matters with respect to customs duties and charges of any kind imposed on or in connection with importation or exportation of products or imposed on or in connection with the international transfer of payments for imports or exports, with respect to the methods of levying such duties and charges, with respect to all rules and formalities connected with importation or exportation, with respect to all internal taxes or other internal charges of any kind imposed on or in connection with imported or exported products and with respect to all laws, regulations and requirements affecting internal sale, offering for sale, purchase, distribution or use of imported products.

2. Accordingly, all goods the produce or manufacture of either country, on importation into the territory of the other country, shall not be subject, in regard to the matters referred to in paragraph 1 of this article, to any other or higher duties, taxes or charges, or to any rules or formalities less favourable than those to which the like goods of any third country are or may hereafter be subject.

3. Similarly, all goods the produce or manufacture of either country, on exportation from the territory of that country and consigned to the territory of the other country, shall not be subject, in regard to the matters referred to in paragraph 1 of this article, to any other or higher duties, taxes or charges, or to any rules or formalities less favourable, than those to which the like goods when consigned to the territory of any third country are or may hereafter be subject.

4. Any advantage, favour, privilege or immunity which has been or may hereafter be granted by the Government of either country in regard to the matters referred to in paragraph 1 of this article to any product originating in or consigned to the territory of any third country shall be accorded immediately and unconditionally to the like product originating in or consigned to the territory of the other country.

ARTICLE II

1. With respect to prohibitions or restrictions, whether made effective through quotas, import or export licenses or other measures, instituted or maintained by the Government of either country on the importation of any product originating in, or on the exportation or sale for export of any product consigned to, the territory of the other country:

{a) such prohibitions shall not be applied unless a like prohibition is applied to the importation of the like product originating in, or the exportation or sale for export of the like product consigned to, the territories of all third countries;

(b) such restrictions shall be formulated and administered in such a way as to accord to the importation of such product originating in, or the exportation or sale for export of such product consigned to, the territory of the other country, treatment no less favourable than that accorded to the importation of the like product originating in, or the exportation or sale for export of the like product consigned to, the territory of any third country.

2. In the allocation of foreign exchange for transactions involving the importation or exportation of products and in the administration of foreign exchange restrictions in relation to such transactions, the Government of each country shall accord to the importation of any product originating in, or the exportation of such product originating in, or the exportation or sale for export of such product consigned to, the territory of any third country. ¦

ARTICLE III

The provisions of article I and II of this Agreement shall not apply to:

(a) tariff preferences or advantages which have been or may be accorded by the Government of the Republic of the Philippines to the United States of America;

{b) tariff preferences or advantages which have been or may be accorded by the Government of New Zealand to any present or former country or territory of the Commonwealth of Nations or to Western Samoa;

(c) any preferences or advantages which have been or may be accorded by either Government to any third country, which are not inconsistent with the General Agreement on Tariffs and Trade or which conform with any international agreement concluded under the auspices of the United Nations, including preferences or advantages resulting from the association of either Government in a customs union or free trade area;

(d) any measures which have been or may be taken by either Government to carry out its obligations under any multilateral commodity agreement which is open to participation by either Government;

(e) any measures which have been or may be considered necessary by either Government to safeguard its external financial position and balance of payments.

ARTICLE IV

The provisions of this Agreement shall not limit the right oi either Government to apply prohibitions or restrictions of any kind directed:

(a) to the protection of its essential security interests; or

(b) to the protection of public health or the prevention of diseases and pests in animals or plants.

ARTICLE V

The two Governments agree that all payments arising from trade between the two countries shall be effected in convertible currency.

ARTICLE VI

If either Government imposes consular charges in respect of mutual trade any such charge shall be limited to the approximate cost of services rendered1 and shall be a flat charge and not a percentage of the value of the goods.

ARTICLE VII

The two Governments agree to consult together at any time, at the request of either, on any matter affecting the operation, application or amendment of this Agreement, or otherwise relating to trade between the two countries.

ARTICLE VIII

This Agreement shall come into force on the date of signature and shall remain in force for a period of one year. Thereafter, it shall remain in force until (he expiration of a period of six months from the date on which either Government has received from the other written notice of intention to terminate or renegotiate the Agreement.

In witness whereof, the representatives of the two Governments, duly authorized for the purpose, have signed this Agreement.

DONE at Manila in two originals, English and Filipino, both texts being equally authoritative, this 19th day of July 1968.

AGREED MINUTES

During the negotiations leading to the conclusion of the Trade Agreement between the Government of New Zealand and the Government of the Republic of the Philippines signed today (hereinafter referred to as "the Agreement"), the New Zealand and Philippine delegations reached the following understandings, which form an integral part of the Agreement:

1. If the Government of either country establishes or maintains a state enterprise, wherever located, or grants to any enterprise, formally or in effect, exclusive or special privileges, that enterprise shall in its purchases or sales involving imports or exports, act in a manner consistent with the general principles of non-discriminatory treatment prescribed in the Agreement. To this end, that enterprise shall, subject to the provisions of the Agreement, make any purchases or sales solely in accordance with commercial considerations, including price, quality, availability, marketability, transportation and other conditions of purchase or sale, and shall afford to the enterprises of the other country adequate opportunity, in accordance with customary business practice. to compete for participation in such purchases or sales.

2. Neither Government shall prevent any enterprise under its jurisdiction (whether or not such an enterprise is of the kind described in paragraph 1 of these Agreed Minutes) from acting in accordance with the principles of paragraph 1 above.

3. It was accepted that the provisions of paragraphs 1 and 2 above, shall not apply to imports of products for immediate or ultimate consumption in governmental use and not otherwise for resale or use in the production of goods for sale. With respect to such imports, the Government of each country shall accord to the trade of the other country fair and equitable treatment,

4, The two delegations recognized that the operations oi: enterprises of the kind described in paragraph 1 above might in some circumstances create serious obstacles to trade between the two countries. It was accordingly agreed that the two Governments shall, within thirty days of the receipt by either Government of a request to that effect from the other Government, enter into negotiations directed to the limitation or reduction of any such obstacles.

5, In order to increase and facilitate trade between the two countries and pursuant to article VII of the Agreement, the two delegations agreed on the desirability of encouraging further consultations between officials and businessmen of the two countries, including visiting trade and economic missions.

[FILIPINO TEXT]

KASUNDUAN SA KALAKALAN NG PAMAHALAAN NG NEW ZEALAND AT NG PAMAHALAAN NG REPUBLIKA NG PILIPINAS

Ang Pamahalaan ng New Zealand at ang Pamahalaan ng Republika ngPilipinas, sa paghahangad na maragdagan at mapaluwag ang kalakalan ng dalawang bansa sa kapakinabangan ng isa't isa,

Ay nagkasundong gaya ng sumusunod:

ARTIKULO I

1. Ang Pamahalaan ng bawa't bansa ay magkakaloob sa isa't isa ng walang pasubaling pakikitungo na batay sa bansang-higit na pinapanigan sa lahat ng bagay na Iiinggil sa buwis sa adwana at bayarin na ipapataw sa o kiiugnay ng pag-atigkat o pagluluwas ng mga produkto o ipinataw sa o kaugnay ng pandaigdig na pagbibigay ng mga kabayaran sa mga inangkat o iniluwas, na hinggil sa mga paraan ng pagpapataw ng mga pabayad at pabuwis, na hinggil sa lahat ng mga turitunin at pormalidad na kaugnay ng pag-angkat o pagluwas, na hinggil sa lahat ng buwis na panloob o ibang pabayad na panloob na ipinataw sa o kaugnay ng mga produktong inangkat o iniluwas at hingil sa lahat ng mga batas, regulasyon at kailangan na sumasaklaw sa pagbibiling panloob, alok na pagbibili, pagbili, pamamahagi o paggamit ng mga produktong inangkat.

2. Ayon dito, lahat ng kalakal na ginawa o niyari ng alinman sa dalawang bansa, sa pagluluwas sa teritoryo ng kabilang bansa, kung hinggil sa mga bagay na tinukoy sa talataan 1 ng Artikulong ito ay hindi saklaw ng alinman/o mataas na buwis sa kalakal, buwis o pabayad, o ng alinmang mga tuntunin o pormalidad na di-gaanong pinapanigan, kaysa mga kauring kalakal ng alinmang ibang bansa na nasasaklaw o masasaklaw nito.

3. Gayun din, lahat ng kalakal na ginawa o niyari ng alinman sa dalawang bansa, sa pagluwas sa teritoryo ng bansang iyon at ipinagkatiwalang ipagbili sa teritoryo ng kabilang bansa, kaugnay ng mga bagay na binabanggit sa talataan 1 ng Artikulong ito, ay hindi maaaring saklawin ng alinmang iba o pinataas na buwis sa adwana, buwis o pagbayad, o sa alinmang tuntunin o pormalidad na di-gaanong pinapanigan, kaysa sa mga kauring kaiakal na ipinagkatiwalang ipagbili sa teritoryo ng alinman sa dalawang bansa na nasasaklaw o masasaklaw nito.

4. Alinmang bentaha, pabor, pribilehiyo o inmunidad na ipinagkaloob o ipagkakaloob ng Pamahalaan ng alinman sa dalawang bansa, hinggil sa mga bagay na tinukoy sa talataan 1 ng Artikulong ito sa alinmang produktong nagbubuhat sa o ipinagkatiwalang ipagbili sa teritoryo ng alinmang ibang bansa ay ipagkakaloob agad nang walang pasubali sa magkauring produkto na galing sa o ipinagkatiwalang ipagbili sa teritoryo ng kabilang bansa.

ARTIKULO II

1. Hinggil sa mga pagbabawal o paghihigpit, maging iyo'y pinaging mabisa sa pamamagitan ng mga kota, lisensiya sa angkat o luwas o ibang hakbang, naitinatag o pinanatili ng Pamahalaan ng alinman sa dalawang. bansa sa pag-angkat ng anumang produktong galing sa, o sa pagluluwas o pagbibilt upang iluwas, ng anumang produktong ipinagkatiwalang ipagbili sa, teritoryo ng ibang bansa:

(a) ang ganyang pagbabawal ay hindi ipatutupad maliban kung ipinatutupad ang kauring pagbabawal sa pag-angkat ng kauring produktong galling sa, o ang pagluluwas, ng kauring produktong ipinagkatiwalang ipagbili, sa mga teritoryo ng lahat ng ibang bansa;

(b) ang gayong paghihigpit ay babalangkasin at ipatutupad sa isang paraang naaayon sa pag-angkat ng gayong produktong galing sa, o pagluluwas o pagbibili, upang iluwas, ng gayong produktong ipinagkatiwalang ipagbili sa, teritoryo ng kabilang bansa, pakikitungong kapantay ng ipinagkakaloob sa pag-angkat ng kauring produktong galing sa, o pagluluwas o pagbibili, upang iluwas, ng kauring produktong ipinagkatiwalang ipagbili sa, teritoryo ng alinmang ikatlong bansa.

2. Sa alokasyon ng palitang panlabas para sa mga transaksiyong sumasaklaw sa pag-angkat o pagluluwas ng mga produkto at sa pagsasakatuparan ng mga paghihigpit og palitang panlabas na kaugnay ng gayong mga transaksiyon, ang Pamahalaan ng bawat bansa ay magkakaloob sa pag-angkat ng alinmang produktong galing sa, o pagluluwas o pagbili upang iluwas, ng alinmang produktong ipinagkakaloob sa pang-angkat ng gayong produktong galing sa, o pagluluwas o pagbibili, upang iluwas, ng gayong produktong ipinagkatiwalang ipagbili sa teritoryo ng alinman sa dalawang bansa.

Ang mga Tadhana ng Artikulo I at II ng Kasunduang ito ay hindi sasaklaw sa:

(a) mga preperensiya o bentahang pantaripa na ipinagkaloob o maaaring ipagkaloob ng Pamahalaan ng Republika ng Pilipinas sa Estados Unidos ng Amerika;

{b) mga preperensiya o bentahang pantaripa na ipinagkaloob o maaaring ipagkaloob ng Pamahalaan ng New Zealand sa alinmang kasalukuyan o dating bansa o teritoryo ng Komonwelt ng mga Bansa o Kanlurang Samoa;

(c) alinmang mga preperensiya o bentaha na ipinagkaloob o maaaring ipag kaloob ng alinman sa dalawang Pamahalaan sa alinmang ikatlong bansa, na hindi nasasalungat sa Pangkalahatang Kasunduan sa mga Taripa at Kalakalan o ayon sa alinmang kasunduang pandaigdig na pinasiyahan sa ilalim ng tangkilik ng mga Bansang nagkakaisa, kasama pati ang mga preperensiya o bentaha na bunga ng pakikisama ng alinman sa dalawang Pamahalaan sa isang unyon ng mga adwana o lawak ng malayang kalakalan;

(d) anumang mga hakbang na ginawa o maaaring gawin ng alinman sa wang Pamahalaan upang maisagawa ang mga obligasyon nito sa ilalim ng alinmang kasunduan sa kalakal na multilateral na bukas sa paglahok ng alinman sa dalawang Pamahalaan;

(e) anumang mga hakbang na ipinalagay o maaaring ipalagay na kailangan ng alinman sa dalawang Pamahalaan upang mapangalagaan ang katayuan sa pananalaping panlabas at natitirang mga bayarin.

ARTIKULO IV

Ang tadhana ng Kasunduang ito ay hindi maglalagay ng takda sa karapatan ng attnman sa dalawang Pamahalaan na ipatupad ang anumang uri ng pagbabawal o paghihigpit ukol:

(a) sa pangangalaga ng mga kapakanang mahalaga sa kaiiwasayan nito.

{b) sa pangangalaga sa kalusugan ng bayan o pagpigil sa sakit at salot ng mga hayop o mga halaman.

ARTIKULO V

Ang dalawang Pamahalaan ay nagkasundo na ang lahat ng kabayarang manggagaling sa kalakalan ng dalawang bansa ay babayaran sa salaping napag papalit-palit ang halaga.

ARTIKULO VI

Kung ang alinman sa dalawang Pamahalaan ay nagpapataw ng pabayad konsular na kaugnay ng kalakalan ang gayong pabayad ay tatakdaan sa tayang katumbas na halaga ng ipinaglingkod at iyon ay isang pirmihang pabayad at hindi isang porsiyento ng halaga ng mga kalakal.

ARTIKULO VII

Ang dalawang Pamahalaan ay nagkasundong magsanggunian sa ano mang oras, sa kahilingan ng alinman sa kanila, sa ano mang bagay na kaugnay ng pagsasagawa, pagpapatupad o pagsususog ng Kasunduang ito, o kaya'y tungkol sa kalakalan ng dalawang bansa.

ARTIKULO VIII

Ang Kasunduang ito ay magkakabisa sa petsa ng pagkakalagda at mananatiling may bisa sa loob ng isang taon. Simula rito, mananatiling may bisa ito hanggang sa matapos ang bisa nito sa loob ng anim na buwan mula sa petsa ng pagkatanggap ng alinman sa dalawang Pamahalaan ng nakasulat na patalastas ng hangaring tapusin na o muling pag-usapan ang Kasunduan,

Bilang katunayan nito ang mga kinatawan ng dalawang Pamahalaan, na tunay na binigyang-kapangyarihan para, sa layuning ito, ay lumagda sa Kasunduang ito.

Isinagawa sa Maynila, sa dakwang orihinaJ, Ingles at Pilip'mo, na ang dalawang teksto na kapwa may taglay na kapangyarihan, ngayong ika 19 araw ng IluJyo 1968.

PINAGKASUNDUANG KATITIKAN

Sa panabon ng pag-uusap tungo sa pagpapatibay ng Kasunduan sa Kalalial ng Pamahalaan ng New Zealand at Pamahalaan ng Republiku ng Pilipinas na niktgdaan ngayon (na makikihh muh ngayon sa tawag na "Ang Kasunduan"), ang mga delegasyon ng New Zealand at Pilipinas ay nakarating sa mga sumusunod na mga unawaan na siyang babagi ng Kasunduan:

1. Kung ang Pamahalaan ng alinman sa dalawang bansa ay nagtatatag o nagpapalakad ng negosyong pang-estado, saanman iyon, o nagkakaloob sa ano mang negosyo, tuwiran o sa ganitong anyo, ng tangi o espesyal na mga pribilehiyo, ang negosyong iyon, sa kanyang pagbiJt o pagbibili na may kinalaman sa mga iingkat o luwas, ay magpapasiya sa isang pamamaraang ayon sa pangkalahatang patakaran ng pakikitungong walang kinikilingan na itinatakda sa Kasunduan.

Sa Jayuning ito, ang negosyong iyon, sa iJalini ng mgn tadhann ng Kasunduan, ay gagawa ng anomang tanging pagbili o pagbJbili alinsunod sa mga konsiderasyong komerstyal, pati na ang halaga, uri, rnapagkukunan, pagkamabili, transportasyoo at iba pang mga kalagayan ng pagbili o pagbibili, at magbibigay sa mga negosyo ng kabilang bansa ng sapat na pagkakaiaon, alinsunod sa kinaugflliang gawain sa negosyo, maldkipagpaligsahan sa gayong pagbili o pagbibili.

2. Ang alinman sa dahwang Pumahahun ay hindi bahadhng sa alinmang negosyo sa ilalim ng kapangyarihang ito (maging ang gayong negosyo ay kauri o hindi man ng inilarawan sa taiataang 1 ng Pinagkasunduang Katitikang ito) sa pagganap alinsunod sa inga prinsipyo ng talaiaan 1 sa itaas,

3. Tinatanggap na ang mga tadhana ng mga talataang 1 at 2 sa itaas, ay hindi sasaklaw sa mga pag-angkat ng mga produkto para sa kagyat o lulling pitggiimit ng pamahalaan at hindi para muling ipagbili o gamitin sa produksiyon ng Jng'1 h)hka] na jpagbibiJi. Sa gayong mga pag-angkat, ang Pamahalaan ng bawa't bansa ay magkakaloob sa kalakalan ng kabilang bansa ng makatwiran at pantay na pakikitungo.

4. Kintkilala ng dalawang cfelegasyon na ang mga pamatnalakad ng mga negosyo ng uring inilarawan sa talataan 1 sa itaas, sa ilang mga pangyayari, ay maaaring makalikba ng malubbang balakid sa kalakalan ng dalawang bansa. Pinagkasunduan din na ang dalawang Pamahalaan, sa looh ng tatlumpung araw ng pagkatanggap ng alinman sa dalawang Pamahalaan ng isang kahilingan hinggil sa Iayuning ito mula sa kabilang Pamahalaan, ay mag-uusnp tungkol sa mga Jimitasyon o pagbabawas ng gayong mga sagabal

5. Upang maragdagan at maisakatuparan ang kalakalan ng dalawang bansa at bilang pagsunod sa Artikulo VII Jig KasunduiMi, ang dalawang delegasyon ay nagkasundong pasiglahin pa ang mga pagsasangunian ng mga pinutio at ncgosyante ng dalawang bansa, pati na ang dumadalaw na mga misyon sa kalakalan at ekonomika.